က်ေနာ္ ရဲမင္းသူ ဆိုတဲ့ အညာသားေလး တစ္ေယာက္ ကိုရီးယား မွာ ၃ႏွစ္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။
ကိုရီးယားမွာေနတုန္းက ရခဲ့တဲ့ ပိုက္ဆံ ေတြက္ို လကုန္ၿပီ ဆိုလွ်င္ မိဘဆီ ပို႔လိုက္တယ္။ အေဖနဲ႔ အေမ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။မိသားစု စားဝတ္ေနေရး ေျပလည္ လာတယ္။ညီမေလးနဲ႔ ညီငယ္ တစ္ေယာက္ကိုလည္း ေက်ာင္း ေကာင္းေကာင္း မွာထားႏိုင္တယ္။

က်ေနာ္ကလည္း အသံုးစားရိတ္ေလာက္ ခ်န္ထားတက္တာ အပို မသံုးျဖစ္ေအာင္ ေနတယ္။အဓိက ကေတာ့ အေဖ၊ အေမနဲ႔ ညီငယ္၊ညီမငယ္ေလးေတြ ဆီ ဖုန္ဆက္တဲ့ အခ်ိန္ လြင့္ပ်ံလာတဲ့ ရယ္ရႊင္ျမဴးး သံေတြက က်ေနာ့္ အတြက္ ပ႐ိုဘီမင္ ပါပဲ။
က်ေနာ္ အေဖ့ဆီ ဖုန္းဆက္တယ္။ အေဖေရ အေႂကြးေတြေၾကၿပီ လား။ လူ႔ေလာကမွာ သူမ်ားဆီက အေႂကြး ရွိေနလွ်င္ စိတ္ခ်မ္း သာ မႈေတြ ေပ်ာက္ပ်က္လြန္းလို႔ ေႂကြး ကင္းရွင္းၿခင္းခ်မ္းသာကို ေတာ့ က်ေနာ္ ခံစားခ်င္တယ္။
က်ေနာ္ အေဖနဲ႔ အေမကို အၿမဲေျပာတယ္ အေဖေရ သူမ်ားက ကိုယ့္ ကို ယံုၾကည္လို႔ ေခ်းတဲ့ ေငြေတြကို အရင္ျပန္ဆပ္ပါ။ၿပီးလွ်င္ က်န္ တာလုပ္ေပါ့။

အေဖကလည္း က်ေနာ့္ကိုျပန္ေျပာတယ္။ ငါ့သားႀကီးရ မင္းႏိုင္ငံ ၿခားသြားဖို႔ ေခ်းတဲ့ ေငြေတြကို အလြယ္တစ္ကူေခ်းလို႔ ရတာက အေဖတို႔ မ်ိဳး႐ိုးမွာ သူမ်ားေႂကြးေျမကို သံသရာထိ မယူဘူး ဆိုတဲ့ ႐ိုးသားမႈ ဂုဏ္နဲ႔ အၿမဲေနတယ္။

လက္ထဲ ရွိရင္ျပန္ဆပ္ခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ အေဖ တို႔မွာ ေငြအခက္ အခဲ မရွိပါဘူးကြာ။ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ အေႂကြးေတြေၾကေအာင္ ဆပ္ၿပီးေတာ့ အေဖနဲ႔ အေမက သားေရ အေႂကြးေက်ၿပီကြာ ။ အေဖ့ သားေတြ သမီးငယ္ေတြနဲ႔ တူ၊ တူမေတြကို အလႉ လႉေပးခ်င္တယ္ကြာ။

အေဖ ကေတာ့ မီးခိုးတိတ္။ ဗ်ိဳးထိုး အကူမခံဘူး။ထမင္းရည္ေခ်ာင္း စီး ေမာင္းတီး လႉခ်င္တာကြ။ၿပီးေတာ့ ငါ့သားလည္း ကိုရီးယား ရွိေန တာဆိုေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ လႉခ်င္တယ္သား။

ပံုကိုႏွိပ္၍ ဆက္လက္ ဖတ္ရွုပါရန္ ........ https://www.facebook.com/perma....link.php?story_fbid=